Yeniden Selamün Aleyküm

En sevdiğim usuldür ortama Allah’ın selamı ile girmek. Kişi selamıyla kendi hakkında ilk fikri verir zira. Merhaba, Selamün Aleyküm, Selam vs..
Yeni nesil sosyal medya jargonu ise, selam demeye şahit getir diyecek kadar kısaltmalar dünyası. Ama selamın esaslı olması şart bana göre. Çünkü selam  yoksa kelam olmaz, olsa da tadı tuzu olmaz.
Kişi selamından tanınır dedim ya, kendi adıma garip bakışlar arasında “Selamün Aleyküm” usulünü tercih edenlerdenim.
Nedense bu usulü erkekler çok sahiplenmiş durumda. Sanki içeriği bize yakışmıyormuş gibi erkek jargonu olarak algılanması vehamet.
Bu mecrada ki ilk yazımı ve daha önce ki ilklerimi de genelde selamlaşma faslı ile başlattım. Daha doğrusu Selamün Aleyküm ile. Ülke ve Dünya meselelerine duyarlı bir bireyseniz ve yazmak gibi bir iştigaliniz varsa konu sıkıntısı çekmek imkansız elbette ama tüm konular şimdilik şurada dursun biz girizgahı Hasbihal ile yapalım.
Malumunuz profesyonel değil amatör ruhlu bir yazarım. Hatta bana yazar demek dahi  mübalağa olur yazar olmaktan ziyade çocuk yaşlardan beri yazmaktan beslenen, keyif alan, nefes alan hayatın karmaşasından uzaklaşan, yazarak kendine gelen biriyim işte. Yani yazmayı seven.
Profesyonellik istikrardan geçer zira. Çok çalışmak, çabalamak ve şartlar ne olursa olsun vazgeçmemekten geçer. Tabir-i caizse havlu atmamaktan. Havlu atmışlığım çok maalesef.
Hayatımın belli dönemlerinde bana sunulan imkan ve heyecan ile yazıp sonra uzun yıllar ara veriyorum. Bana bu kadar iyi gelen bir uğraşıdan her vazgeçtiğimde sonra tekrar başlamanın planları alıyor yerini. Kendime bir daha bu haksızlığı yapmamak için motivasyonumu sağlam tuttum bu defa ve motivasyonun devamı okunmak okunmak okunmak olacak:)
İlk yazma maceramda yaş 17 idi. Köşemin  adı Demli Çay ve yaklaşık bir senelik deneyim. Çay meselesi  ben ve arkadaş grubum için mühim hadise idi ortak karar ile ilk göz ağrım olan köşeme bu ismi vermiştik:) Henüz oy vermemiştim ama ileri derecede ağır üsluplu, boyumu aşan  siyasi yazılar yazıp, kendimce yanlış gördüğüm haksız gördüğüm zulüm gördüğüm ne varsa meydan okuyordum. Allahtan kimse beni o kadar ciddiye almadı da kazasız belasız atlattım o süreci:)
Protest müzikler dinleyip siyasi kitaplar okuyunca (büyümek için acelem vardı herhalde) öğrendiklerim kalemime yansıyordu.
O dönem o şuurda olmak gerekiyordu çünkü. Malum haksızlıklar silsilesi.
Not aldım bunları konuşacak çok zamanımız var :)
Velhasılı ben bir yazar değilim ama yazmaz hiç değilim. Amatör olmanın en iyi tarafı mükemmel olmak zorunda olmamak herhalde :)
Şimdiden uyarıyorum sizi; imla hatalarım, sürç-ü lisanlarım, devrik cümlelerim ziyadesiyle olacaktır.
Ama bana verilen yetkiyi suistimal etmeden yazıyı okumak için feda ettiğiniz dakikalarınızın kıymetini bileceğim söz.
Yeter ki bana yazmak olsun. Sizde okur iseniz değmeyin keyfime.
Benim ki mütevazı bir fikri beyan. Bakış açımızın topluma arzı diyelim.
Çok gençlikten bugüne üslupta biraz esneklik yapıp keyif almayı ve keyif vermeyi ilk madde sayıyorum.
Ruh navigasyonuma adres olarak iyi hissettiren yazdım ve oluşturulan rota buraya getirdi.
Yolumuz uzun yada kısa hiç farketmez önemli olan yol zira.
Kırıp dökmeden yol almak.
Malum kimse bizim gibi düşünmek zorunda değil.
Vatanını ve Bayrağını sevsin yeter.
Şimdilik planımız, haftalık yazılar şeklinde. Durum ne olur, şartlar nasıl gelişir bakacağız ve göreceğiz.
Haftaya yine buradayım siz de orda olursanız şahane olur...
Selam ve dua ile.